martes, 8 de febrero de 2011

Christopher Gardner


Christopher Gardner naceu o 9 de febreiro de 1954, en Wisconsin. Na súa infancia case non tiña modelos masculinos positivos. Dende a ausencia do seu pai, ata o seu violento padrastro.A pesar de ser un matrimonio infeliz, a nai de Gardner foi unha fonte de inspiración e forza para el. Gardner animouse a crer e ter confianza en si mesmo.
Foi o segundo dunha familia de catro. O seu padrasto pegáballe a súa nai constantemente, facendo que a meteran a cadea e os seus fillos teren que ir a un centro xuvenil ata o día da súa saída. Para empeorar a situación, máis tarde foi detida de novo por tentar queimar a casa con unha persoa dentro. A partir desta experiencia, Gardner determinou que o alcoholismo, violencia doméstico,abuso infantil e combater o analfabetismo foi contra o que o resto da súa vida combateria.
Un dos máis amados por Gardner era o seu tío que,lamentablemente, foi afogado no río Mississippi.
Chris sentía un profundo orgullo na cultura negra como un profundo interese en temas de racismo e discriminación en África e os EUA. Tamén desenvolveu un gusto pola música.Pero finalmente decidiu saír como médico. Alí coñeceu ao que sería a súa primeira muller.
Tres anos despois Jackie Medina, un estudante de odontoloxía, interesouse por el.
Gardner deixou a súa muller para coidar de Jackie e o seu fillo.Cando éste acaba de cumplir o ano,Gardner tivo que ter outros empregos para mantelo.
 Grazas ao seu novo emprego onde gañaba máis diñeiro, foi capaz de viaxar a Louisiana para ver por  primeira vez ao seu pai biolóxico.
Despois de ir a unha das súas ventas, a vida de Gardner cambiou. Coñeceu un home impecabelmente vestido con un Ferrari vermello . Este home meteu a Gardner  no mundo das fianzas.
Gardner tivo a oportunidade de ser aceptado nun programa de formación E. F.Hutton. De súpeto, largou o emprego para dedicarse integramente á preparación para ser un corredor de bolsa. Cando finalmente foi para o escritorio o primeiro día atopouse  cunha  sorpresa,unha semana antes a persoa co contratara fórase.
Consegiu que lle fixeran unha entrevista na bolsa de valores Dean Witter Reynolds,  pero unha semana antes de ser detido por non pagar $ 1.200 en multas pasou 10 días na cadea. Cando saíu, el descubriu que a súa moza fórase co fillo e todas as súas pertenzas, incluso a súa roupa. O día seguinte, vestindo as mesmas roupas que cando entrou na cadea decidiu ir para diante. A táctica funciona e conseguiu un posto como aprendiz de 1.000 dólares ao mes. Catro meses despois á súa moza volveu a desaparecer deixando o neno a cargo de Gardner. A pesar de ter un emprego, o seu fillo e el viviron sen teito. Ningun dos seus compañeiros sabían que el e o seu fillo estiveran un ano de vida sen teito.
Todo o seu salario gastábao  en cueiros,gardería e alimentación. El usaba dous traxes,un gris e un azul, que cargaba na súa bolsa. En principio, eles durmían en moteis baratos, pero eles non podían pagar todos os meses. Máis tarde eles durmían onde podían, como no seu despacho, aloxamento, parques e ata baños públicos.Gardner recibiu axuda da xente, da que menos esperaba.
Gardner era sempre o primeiro en chegar na oficina e os último en saír. En 1982, finalmente pasou o exame de licenzas e conseguiu un emprego na Dean Witter Reynolds.
Cinco an

os despois, Chris Gardner estableceu a súa propia empresa na bolsaGardner Rich & Co, en Chicago.
En 2006, Gardner vendeu Rich & Co, e converteuse no fundador da Christopher Gardner International Holdings, con oficinas en Nova York,Chicago e San Francisco. Agora está facendo investimentos en Sudáfrica que vai crear centos de postos de traballo e introducir millóns de dólares en investimento estranxeiro para o país.
Actualmente está traballando tamén en varias organizacións filantrópicas.Tamén fundou un proxecto millonario de San Francisco, que crea casas de baixa renda e oportunidades de emprego. En Chicago, ofrece asistencia a ofertas de emprego, orientación vocacional e formación para persoas sen teito e recursos. Tamén coopera coa paternidade Iniciativa Nacional para o ensino dos nenos.

No 2002 recibiu o premio a Pai do Ano, o 25 Premio Anual Humanitario e en 2006 o Premio a Amigos de África.